کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

آموختن

 

از سر ساقه ی خردی ٬ ناگاه

می پرد سیره ی نوپروازی

به سر ساقه ی خردی دیگر

و در آنجا ٬ چندی ٬

به عجب می ماند .

 

چه شکوهی دارد

کشف اسرار الفبا وقتی ٬

کودکی ٬

« آب » را می خواند !

 

- شفیعی کدکنی -

نظرات 1 + ارسال نظر
میلاد سه‌شنبه 4 دی 1386 ساعت 06:29 ب.ظ

درود
زبان را سزد
که ناگفته ماندن را در حسرتی ابدی گذاشت.
و سپاس
قلم را
که ناسرودگی را
حسرتی جاودانه ساخت.

و سپاس و درود
بر کسانی که قلم و زبان را زنده نگه داشته اند .

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد