کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

حقیقتی در همسایگی

بسیاری چنین اند

مسافری بی قرار ٬ از شاخه ای به شاخه ای دیگر

                                                    همواره به جستجوی بخت

اما به هر مخاطره ای ٬باز خویشتن را می یابند

                                                    بیشتر سر گشته و کمتر بخت یار .

تا آن روز که دریابند چیزی را که می جسته اند

                                                    پیوسته با درون خویش نهان داشته اند

و آن چه شادمانشان می کند

                تقسیم نان جان است به سفره ی دوستی

                         و با آن که بیشتر از همه دوستش دارند ٬

                                                  او را که عاشقند .

 

                                                 *سوزان پولیس شوتز*            

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد