چون گفتنی باشد ،
و همه عالم ، از ریش من ، درآویزد ،
که مگر نگویم ... ،
اگر چه بعد از هزار سال باشد ،
این سخن ،
بدان کس برسد که
من خواسته باشم !
*****************************************
عرصه ی سخن ، بس تنگ است !
عرصه ی معنی فراخ است !
از سخن ، پیش تر آ !
تا فراخی بینی و ،
عرصه بینی !
عرصه سخن را یارای بیان حقیقت نیست،حق را عرصه ای می بایست به فراخنای روح آدمی. شاید اینچنین شد که انسان را آفرید. تا روح او صحنه جدالی ابدی باشد بین آنچه هستیم و آنکه می توانیم باشیم: آیینه تمام نمای مهر مطلق، یگانه حقیقت لایزال.
مهر مطلق ٬ عشق بیدریغ ...
حقیقت لایزال .