کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

شبانه

مرا

  تو

  بی سببی

              نیستی .

به راستی

صلت کدام قصیده ای

                        ای غزل ؟

ستاره باران جواب کدام سلامی

                                     به آفتاب

از دریچه ی تاریک ؟

 

 

کلام از نگاه تو شکل می بندد .

خوشا نظر بازیا که تو آغاز می کنی !

 

پس پشت مردمکانت

فریاد کدام زندانی ست

                            که آزادی را

به لبان برآماسیده

                     گل سرخی پرتاب می کند ؟ _

ور نه

     این ستاره بازی

حاشا

     چیزی بدهکار آفتاب نیست .

 

 

نگاه از صدای تو ایمن می شود .

چه مومنانه نام مرا آواز می کنی !

 

ودلت

کبوتر آشتی ست ،

در خون تپیده

به بام تلخ .

 

با این همه

چه بالا

چه بلند

پرواز می کنی !

 

 

                    احمد شاملو

                                              

نظرات 2 + ارسال نظر
[ بدون نام ] جمعه 27 بهمن 1385 ساعت 11:12 ق.ظ http://www.dood2.blogsky.com

سلام
شعر زیبایی بود
پس پشت مردمکانت

فریاد کدام زندانی ست

که آزادی را

به لبان برآماسیده

گل سرخی پرتاب می کند ؟ _

شاید دنیا دیگر کسی مثل شاملو را به خود نبیند .
روحش شاد

خیلی ممنون از زحمتتون
بلاگ خوبی دارید


مژه سوزن رفو کن نخ آن ز تار مو کن

که هنوز وصله ی دل دو سه بخیه کار دارد

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد