افق روشن

 روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد

 و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت .

 روزی که کم ترین سرود ،

 بوسه است

 و هر انسان

 برای هر انسان

 برادری ست .

 روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند

 قفل

 افسانه یی ست

 و قلب

 برای زندگی بس است .

 روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است

 تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی .

 روزی که آهنگ هر حرف

 زندگی ست

 تا من به خاطر آخرین  شعر رنج جست و جوی

                                                قافیه نبرم .

 روزی که هر لب ترانه ای ست

 تا کم ترین سرود ، بوسه باشد .

 روزی که تو بیایی برای همیشه بیایی

 و مهربانی با زیبایی یکسان شود .

 روزی که ما دوباره برای کبوترهایمان دانه

                                                   بریزیم ...

 و من آن روز را انتظار می کشم

 حتی روزی

 که دیگر

 نباشم .

 احمد شاملو