کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

زندگی

مشکلات زندگی مانند سنگ ریزه های کوچکی هستند ، که هرچه نزدیکتر به چشم نگه داشته شوند ، نه خود سنگ ریزه به وضوح دیده می شود و نه اطراف آن . ولی اگر دورتر نگه داشته شود می توان آن را دید . در صورتیکه روی زمین انداخته شود ، مانند برآمدگی کوچکی به نظر می رسد . پس در جاده زندگی از روی سنگ ریزه ها عبور کنید تا افقهای روشنی در برابر دیدگانتان گشوده شود .
نظرات 3 + ارسال نظر
[ بدون نام ] یکشنبه 11 آذر 1386 ساعت 04:02 ب.ظ http://www.wall.blogsky.com

سلام
اینم نظریه...اما می دونی راه زندگی را خودت باید پیدا کنی...

سلام

کاملا موافقم . بهترین راه ٬ آن راهی است که با آگاهی توسط خودت انتخاب کرده ای .

میلاد یکشنبه 11 آذر 1386 ساعت 04:09 ب.ظ

فقط باید مواظب بود که بدون عینک به سنگریزه ها نگاه کرد. نه بزرگتر باید دیدشان و نه کوچکتر.

یعنی باید هرچیز را به اندازه خودش دید .

زهره یکشنبه 24 آبان 1388 ساعت 01:50 ب.ظ

مشکلات زندگی همراه زندگی هستند ولی بعضی اوقات تحمل و ندیدنشون دشواره.

زندگی در واقع جاده‌ای است بین دو بی‌نهایت.
در این جاده مشکلات و موانع بسیار وجود داره. اما مهمترین نکته٬ نحوه برخورد ماست. بقول جوانمرد: این راهی است که تنها با دل می توان رفت. با دلت برو...
با دلی آگاه به جنگ مشکلات برو.
موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد