کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

و بدان! کسی که پیش ما مرد است٬ پیش مردم، کودک است و کسی که پیش مردم، مرد است، پیش ما نامرد! جوانمرد خندید و کودکی را برگزید. (ابوالحسن خرقانی)

همه‌ی ما در درونمان کودکی داریم٬ که بخش احساسی و عاطفی وجود ماست. این کودک٬ بازیگوش و شهودی و خلاق و خودانگیخته است. اگر چه اغلب اوقات زیر نقاب بالغانه‌یی که به چهره می‌زنیم پنهان می‌ماند. کلید انس و الفت در روابط٬ شادابی و طراوت و تندرستی٬ کشف گنجینه‌های درون و آگاهی از ضمیر نورانی خویشتن٬ جملگی در دستهای اوست.

این کودک عزیز٬ بخش ارزشمند و نازنین وجودتان و منتظر توجه هشیارانه شماست. (کتاب شفای کودک درون)

نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] یکشنبه 21 بهمن 1386 ساعت 09:47 ق.ظ

من همانم که تو ٬ «تو» خطابش می کنی و خود نمی داند که کودک است یا هیولا.
می خندم ٬ بی آنکه قلبم تبسم را بشناسد و می گریم بی غصه ای که جز برای خویشتنم معنایی داشته باشد.

کودک درونت را دریاب. مشتاقانه منتظر توست.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد