کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

گل گلدون من

گل گلدون من شکسته در باد

تو بیا تا دلم نکرده فریاد

گل شب‌بو دیگه شب‌ بو نمی‌ده

کی گل شب‌بو رو از شاخه چیده

 

گوشه‌ی آسمون٬ پر رنگین کمون

من مث تاریکی٬ تو مث مهتاب

اگه باد از سر زلف تو نگذره

من میرم گم می‌شم تو جنگل خواب

 

گل گلدون من٬ ماه ایوون من

از تو تنها شدم٬ چو ماهی از آب

گل هر آرزو٬ رفته از رنگ و بو

من شدم رودخونه٬ دلم یه مرداب

 

آسمون آبی می‌شه٬ اما گل خورشید

رو شاخه های بید٬ دلش می‌گیره

دره مهتابی می‌شه اما گل مهتاب

از برکه‌های خواب٬ بالا نمی‌ره

 

تو که دست تکون می‌دی

به ستاره جون می‌دی

می‌شکفه گل از گل باغ

 

وقتی چشمات هم می‌آد

دو ستاره کم می‌آد

می‌سوزه شقایق از داغ

 

گل گلدون من٬ ماه ایوون من

از تو تنها شدم٬ چو ماهی از آب

گل هر آرزو٬ رفته از رنگ و بو

من شدم رودخونه٬ دلم یه مرداب

 

(فرهاد شیبانی)

نظرات 1 + ارسال نظر
زهره سه‌شنبه 14 مهر 1388 ساعت 12:17 ب.ظ

گل گلدون هر کس میتونه توی دلش بمونه . مث شما تو قلب من

قربان شما خانمی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد