کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

زبان نگاه

 «برای تو که بهترینی»

نشود فاش کسی آنچه میان من و تست

تا اشارات نظر نامه رسان من و تست

 

گوش کن با لب خاموش سخن می گویم

پاسخم گو به نگاهی که زبان من و تست

 

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید

حالیا چشم جهانی نگران من و تست

 

گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید

همه جا زمزمۀ عشق نهان من و تست

 

گو بهار دل و جان باش و خزان باش ، ارنه

ای بسا باغ و بهاران که خزان من و تست

 

این همه قصۀ فردوس و تمنای بهشت

گفتگویی و خیالی ز جهان من و تست

 

نقش ما گو ننگارند به دیباچۀ عقل

هر کجا نامۀ عشق است نشان من و تست

 

سایه زآتشکدۀ ماست فروغ مه و مهر

وه ازین آتش روشن که به جان من و تست

 

«ه.ا.سایه»

 

نظرات 3 + ارسال نظر
میلاد شنبه 17 فروردین 1387 ساعت 08:24 ق.ظ

من بهترین نیستم. فقط یک کمی خودمم. بهترین کسیست که بیشتر از بقیه چیزها مثل خشم ٬ شور ٬ شادی و درد خودش باشد.

پس یک کمی بهترینی چون یک کمی خودتی!!

سیدرئوف دوشنبه 19 فروردین 1387 ساعت 12:47 ق.ظ http://anbaranfhadeem.pib.ir

خیلی خوب عالی است موفق باشید

سلام

متشکرم

زهره سه‌شنبه 24 فروردین 1389 ساعت 09:43 ق.ظ

سلام
واقعاٌ در هر زمان و تاریخی بی نظیری . نوشته هایی که از ذهن و دل شما برمیخیزند عالی هستند .

سلام زهره جان
ممنون. خیلی لطف داری عزیزم.
مراقب خودت باش

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد