کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

سکوت سرشار از ناگفته هاست (۲)

می خواهم آب شوم

در گستره ی افق

آنجا که دریا به آخر می رسد

و آسمان آغاز می شود

 

می خواهم با هر آنچه مرا در بر گرفته یکی شوم .

 

حس می کنم و می دانم

دست می سایم و می ترسم

باور می کنم و امیدوارم

که هیچ چیز با آن به عناد برنخیزد

 

می خواهم آب شوم

در گستره ی افق

آنجا که دریا به آخر می رسد

و آسمان آغاز می شود .

 

چند بار امید بستی و دام برنهادی

تا دستی یاری دهنده

کلامی مهر آمیز

نوازشی

یا گوشی شنوا

به چنگ آری ؟

 

چند بار 

دامت را تهی یافتی ؟

 

از پای منشین

آماده شو که دیگر بار و دیگر بار

دام باز گستری !

 

پس از سفرهای بسیار و

عبور از فراز و فرود امواج این دریای توفانخیز٬

بر آنم  

که در کنار تو لنگر افکنم

بادبان برچینم

پارو وانهم

سکان رها کنم

به خلوت لنگر گاهت درآیم و

در کنارت پهلو گیرم

 

آغوشت را باز یابم ٬

استواری امن زمین را

زیر پای خویش .

.

.

.

در وجود هر کس

رازی بزرگ نهان است

داستانی

راهی

بیراهه ئی

 

طرح افکندن این راز

راز من و راز تو

راز زندگی

پاداش بزرگ تلاشی پر حاصل است .

 

                                                          مارگوت بیگل - احمد شاملو

 

تقدیم به همسرم : بهار حضور تو است

                           بودن تو است

                                            

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد