کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

به باغ همسفران

صدا کن مرا. 

صدای تو خوب است. 

صدای تو سبزینه‌ی آن گیاه عجیبی است 

که در انتهای صمیمیت حزن می‌روید. 

در ابعاد این عصر خاموش 

من از طعم تصنیف در متن اداراک یک کوچه  

                                                     تنهاترم. 

بیا تا برایت بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ  

                                                      است. 

 ... 

مرا گرم کن

نظرات 1 + ارسال نظر
زهره چهارشنبه 6 آبان 1388 ساعت 10:30 ق.ظ

واقعاْ وقتی که کسی رو صدا می کنی و بهت اهمیت بده قشنگرینه .

مهم اینه که تو صدا کنی٬ شاید همیشه جوابی نباشه...
قشنگ‌ترین٬ کاریست که تو انجام می‌دی.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد