کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

کوچه پس کوچه های تنهایی

خدایا! چگونه زیستن را تو بمن بیاموز٬ چگونه مردن را خود خواهم آموخت.

به تو

زندگی ماجرایی بزرگ است٬ و سفر یکی از زیباترین قسمتهای آن.  

وقتی سفر می‌کنی٬ یک تجربه عملی تولد دوباره داری. با شرایطی کاملا جدید روبرو می‌شوی٬ روزها آهسته می‌گذرد و اکثر اوقات زبان مردم را نمی‌فهمی. در این شرایط اهمیت بیشتری برای آنچه در اطرافت می‌گذرد قائل می شوی٬ چون ادامه‌ی حیات تو بستگی به آنها دارد. و هر لطفی که خداوند در حقت می‌کند شادمانی بسیاری برایت می‌آورد٬ انگار که همه عمر باید آن واقعه را در خاطر نگه‌داری. همه چیز به نظرت تازه می‌آید و به همین دلیل زیبایی هر چیز را درک می‌کنی و خوشبخت‌تر هستی. 

برای من یکی از بزرگترین ارمغان‌های سفر دیدن٬ با چشمی دیگر بود. و پیدا کردن دوباره‌ی گنجی که وجودش برایم بسیار ارزشمند است.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد